Evlilik aşkı öldürür mü bilmem ama kesinlikle arkadaşlığı öldürüyor. En yakın arkadaşım dediğim pezevak, 31 Temmuz'da evlenecek. Önceden iki gün aramasam telefonda: "Unut zaten sen bizi, biz Ankara'nın bozkırında-ayazında sevdik seni, hasta mıyız ölü müyüz sorma sen!" diye carlayan, etmediği laf kalmayan adam, şimdi ben aramasam aramıyor, sormasam sormuyor. Arayıp ben çemkirdiğimde de; "Ya Sebo!" diye başlayan binbir bahane buluyor. Telefonu kapatırken kendimi özür dilerken buluyorum.
Kızlar! Napıyosunuz kızım siz bu erkeklere? Bazen, dünya kadar malın olacağına 20 gr a.ın olsun lafına hak verir hale geliyorum amk. Evlenince istisnasız mı hepsi aynı olur ya!
Adamla 11 yıllık geçmişimiz var, yapmayın kıymayın bize. Yormayın bu çocukları, yemeyin beyinlerini zombi gibi, hoşafa çevirmeyin garibim yurdum erkeklerini. Yazık zaten 2 gram beyinleri var onları da almayın başlarından.
2 yorum:
abi normaldir, maalesef hayat, evlenen adamları unutcaz.
ama neden yaaaa :( en yakın diyorum bak bu bana çok acı geliyor :(
Yorum Gönder