
nefes zulüm,yaşam zulüm
ağıtlar dökülürken gözlerimden
Ey dost!sen tut;sen tut ellerimden.
Şiirler söylerken en yanık perdeden
ebabiller insin teker teker göklerden
lanetlesinler tüm dünyayı
yaksınlar tüm asyayı
Kalmasın bir yaş, yere düşmedik
solsun, bir bir çiçekler
Ağlasın ormanlar,çağlasın ırmaklar
dağlasın yürekleri ateşler..
sana şiir yazdım ölüm
sonu zulüm, başı zulüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder